Robaki są niebezpieczne nie tylko dla samego zwierzęcia, ale także dla ludzi - zwłaszcza małych dzieci, osób starszych i osłabionych.
Glisty przeżywają w stadium larwalnym w ludzkim ciele. Te larwy mogą przebić ścianę jelita i rozprzestrzeniać się na wątrobę, płuca, oczy lub mózg. Dzieci z astmą często reagują na glisty z ciężką alergią.
Pęcherze pozostają na skórze człowieka przez pewien czas i tam również umierają. Tymczasem powoduje podrażnienie i swędzenie.
Tasiemce mogą przenosić zakażone zwierzęta lub dostać się do organizmu, spożywając niemyte owoce leśne. Może to prowadzić do bąblowicy pęcherzykowej, budzącej obawę choroby, która poważnie uszkadza wątrobę.
W przypadku tasiemca konieczne jest dostrzeżenie związku z potrzebą ochrony zwierząt domowych przed zewnętrznymi pasożytami - pchła jest pośrednim żywicielem tego wewnętrznego pasożyta.
Logując się wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych osobowych .