Australijski pies pasterski

Ten artykuł jest tłumaczony przez Google Translator. Pracujemy nad jego ręcznym tłumaczeniem. Dziękujemy za wyrozumiałość.

Historia

Rasa ta pochodzi z Australii przez krzyżowanie psów sprowadzanych przez imigrantów z Europy. Wśród tych psów były przeważnie bullterrier, dalmatyńczyk i collie - wówczas zwany Smithfield. Rasom tym nie udało się jednak pracować na australijskich pastwiskach. Bydło, które mieli strzec, było dzikie, a psy często raczej straszyły stado, niż go strzegły. Uwagę zwrócił lokalny dziki, ale cichy pies - dingo. Ta rasa zawsze była przyzwyczajona do australijskiego klimatu i była głośna w pracy. Około 1830 r. Nastąpiło mieszanie ras europejskich i dingo. Hybrydy te nazywano „Timmins Fighters”, aw następnych latach przekraczano rasy border collie w kolorze niebiesko-merle. I tak heeller rasy Hall. Następnie przeszli przez dalmatyńczyków - zyskali tendencję do podążania za końmi i lepszej zwrotności. Kolejną mieszaną rasą była kelpie. W 1902 r. Opracowano australijskiego psa pasterskiego.

Zastosowanie i natura

Ta rasa jest bardzo odporna i żywa w pracy. Stada goni za piętami bydła. Jest szczególnie odpowiedni dla kynologów sportowych. Jest dobry dla dzieci. On jest w stanie oglądać. To prawdziwie pracująca rasa, która wymaga działania i uwagi. Nie ma konkurencji w hodowli bydła i innych zwierząt domowych.

Wygląd

W kłębie dociera do australijskiego bydła pies 43 - 51 cm . Zakresy wagi od 16 - 25 kg . Sierść jest twarda i gęsta. Daje silne, czasem przytłaczające wrażenie. Kolor może być niebieski lub czerwony.

Care

Dla tej rasy nic nie jest tak ważne jak ciągła aktywność. Jest niestrudzonym towarzyszem, który wymaga jakiejkolwiek aktywności. Ponadto nie wymaga specjalnej opieki. Trzymanie go w długopisie przez dłuższy czas nie jest dobre, nie nadaje się do zabudowy miejskiej.

Tekst: Eva Černohubová

Zdjęcie: Kazari Toyo-Ken Australian Cattle Dog Kennel