Berneński pies pasterski

Historia
Możliwe, że starożytni przodkowie berneńskiego psa pasterskiego przybyli do Szwajcarii z rzymskimi legionami. Po opuszczeniu Rzymian psy pozostały i skrzyżowały się z lokalnymi psami pasterskimi. Ta rasa ma swoją nazwę według miejsca pochodzenia, Wyżyny Berneńskiej w Szwajcarii. Pierwsza wzmianka o rasie pochodzi z końca XIX wieku, ale już w 1902 roku wzięli udział w pierwszej wystawie. W 1907 r. W Szwajcarii założył klub hodowlany tej rasy. Bernsky salasnicky jest chłopskim psem starego pochodzenia, który był trzymany jako pies stróżujący, pociągowy i bydło.

Natura i zastosowanie
Ten pies pierwotnie obserwował i hodował stada bydła, a także ciągnął wozy. Obecnie jest używany głównie jako pies rodzinny. Berneński pies pasterski jest pewnym, niezawodnym i uważnym towarzyszem. Jest doskonałym przyjacielem swojego pana i jego rodziny. Jest dobroduszny, niezwykle milutki i czuły. Ma spokojną i zrównoważoną naturę. Jest niezwykle przyjazny i kocha dzieci, wciąż jest dobrze nastrojony.

Wygląd
Berneński pies pasterski ma jedwabiście długi płaszcz. Jedynym dopuszczalnym kolorem podstawowym trójkolorowego płaszcza jest czarny. Powyżej oczu, stóp, klatki piersiowej i policzków ma wyraźną brązową opaleniznę i białe znaczenia na głowie, szyi, klatce piersiowej, łapach i ogonie.
Psy osiągają wysokość w kłębie od 64 do 70 cm, waży około 50 kg. Suki osiągają wysokość w kłębie od 58 do 66 cm, a ich waga wynosi około 40 kg.

Care
Nawet jeśli płaszcz nie jest wymagający, wymaga regularnej pielęgnacji. Włosy należy dokładnie czesać i szczotkować co tydzień. W razie potrzeby przytnij nadmiar włosów między opuszkami łap. Berneński pies pasterski wymaga wystarczającej ilości ruchu, uwielbia długie spacery. Dzięki grubemu płaszczowi doskonale nadaje się na całoroczny pobyt na świeżym powietrzu. Ale musi mieć bliski kontakt ze swoim panem i rodziną, w przeciwnym razie byłby nieszczęśliwy. Wcale nie przez cały dzień w długopisie. Do prawidłowego rozwoju potrzebna jest żywność dobrej jakości i aby zapobiec problemom ze stawami, należy dodać wspólne odżywianie.

-vr-

fot. Eva Černohubová, Daniela Duchková