Brud

Jeśli pies wykonuje taką potrzebę lub znakuje w domu lub na wizycie, jest to nieprzyjemny problem, który trapi każdego hodowcę psów. Jakie są przyczyny zabrudzenia psa i co robić?

Czasami może się zdarzyć, że brud jest niefortunną konsekwencją niewystarczającego prowadzenia i działań ze strony właściciela lub pies próbuje wymusić na nim uwagę. Każdy pies ma gwarancję uzyskania go poprzez znakowanie i zabrudzenie. Lub może to być kombinacja różnych czynników. Możliwe są również różne fobie. Czy oddawanie moczu z powodu strachu przed separacją, głośnych dźwięków, innych ludzi lub psów, czy nieproporcjonalnej kary. Pies po prostu się boi i może samoistnie wydalać mocz lub kał. Czasami może wystąpić problem nawet na zatłoczonych terytoriach. Jeśli mieszkasz w mieście, w którym panuje duża koncentracja psów i nadal korzystasz z tych samych miejsc do spacerów, może się zdarzyć, że większe i silniejsze psy zostawiły tam swoje ślady. Mniejsze psy nie opróżnią się tam ze strachu. Może być również spowodowane chorobą, taką jak zapalenie pęcherza lub uraz. Gdy tylko zauważysz, że Twój pies pije więcej niż zwykle, oddaje mocz lub zasypia częściej niż zwykle, zauważysz nietypowy kolor lub ślady krwi w moczu lub kale lub pies będzie częściej oddawał mocz w domu, nawet jeśli ma nigdy wcześniej tego nie robiłem. Inną możliwą przyczyną jest nietrzymanie moczu po kastracji. Niestety, niektóre kastrowane suki mogą nieświadomie wydalać mniejszą dawkę moczu. Problem ten dotyczy głównie suk powyżej 30 kg. Przyczyną jest obniżony poziom hormonów płciowych oraz niewystarczająca siła i elastyczność zwieracza pęcherza moczowego. Problemu nie omijają nawet wykastrowane samce, ale jest on u nich znacznie rzadszy. Inną możliwą przyczyną jest długi czas, w którym pies nie miał okazji się opróżnić. Czy był długo zamknięty w domu, czy też spacer był za krótki. Za idealną częstotliwość wydalania uważa się odstęp od czterech do pięciu godzin, w nocy do ośmiu godzin, ale oczywiście zależy to od rasy i indywidualnych potrzeb psa. Jeśli jesteś w pracy przez cały dzień, a pies jest zamknięty w mieszkaniu, umów się z kimś, aby wyprowadził psa na zewnątrz w ciągu dnia.

Wytresuj psa do wydalania na zewnątrz
Najlepiej zapobiegać problemom, dlatego dobrze jest szkolić psa w zakresie wydalania na zewnątrz od najmłodszych lat. Zwłaszcza psy małych ras, których uczono od szczeniąt po pieluchy, mogą się do tego przyzwyczaić. Ustal regularne czasy spacerów, a pies powinien mieć wystarczająco dużo czasu na zewnątrz, aby się opróżnić. Jeśli Twój szczeniak jest przyzwyczajony tylko do pieluch, bądź cierpliwy. Wyprowadzaj psa zaraz po spaniu, po karmieniu lub po zabawie. Kawałek pieluchy można najpierw zabrać ze sobą i położyć na trawniku. Za kilka dni szczeniak nauczy się korzystać z tego miejsca bez pieluchy. Jeśli pies nie chce wyjść na zewnątrz, niektórzy eksperci zalecają „podwójne” spacery. Jeśli pies nie opróżnił się na spacerze, wyjdź z nim ponownie w ciągu pięciu minut od przybycia, tylko do jednego konkretnego miejsca, w którym musi sikać. Jeśli mu się uda, pochwal go należycie. Domowe toalety, które składają się z kwadratowego trawnika, mogą być również używane jako pomoc domowa. Zamiast pieluchy pies przyzwyczaja się do bardziej naturalnej powierzchni.

Postaw na pozytywną motywację
Podczas posłusznego oddawania moczu unikaj dominujących gestów, wychowuj psa z pozytywną motywacją i wspieraj jego pewność siebie. Ale uważaj, jeśli się czegoś boi, nie uspokajaj tego, to potwierdzi, że jest powód do obaw (np. głośne dźwięki). Oddawanie moczu w wyniku pobudzenia lub dzikiej zabawy jest typowe głównie u szczeniąt, ale może również wystąpić u psów dorosłych. Generalnie staraj się zmniejszyć poziom pobudzenia, nie witaj psa burzliwie po przybyciu, kieruj dzikie zabawy na czas, kiedy ma pusty pęcherz. Oddając mocz ze złości lub podporządkowania psa, nie karz, po prostu go zignoruj. Podczas powitania przykucnij do niego, odwróć wzrok i pozwól mu podbiec do ciebie. Jeśli na ciebie wskoczy, zignoruj go. Rzuć mu aport, potrzebujesz znajomego polecenia, aby usiąść i nagrodzić go smakołykiem za wykonanie ćwiczenia, a następnie go załatwić. Po opróżnieniu pochwal go i nagrodź smakołykiem.

Usuń zapachy
Zdecydowanie nie karz psa za „wypadek” i posprzątaj go bez mówienia. Zapachy są dobrze usuwane przez ocet, kwasek cytrynowy i alkohol. Nie używaj produktów zawierających amoniak, które pies może mieć tendencję do ponownego oznakowania. Szczeniak lub dorosły pies ze schroniska, który nie jest przeszkolony do sprzątania mieszkania, musi nauczyć się podstaw prawidłowego zachowania. A jednym z nich jest nauczanie czystości. Na początku powinieneś dać psu wystarczająco dużo czasu. Co dwie godziny w ciągu dnia, po karmieniu, po przebudzeniu lub w przypadku niepokoju wyprowadź psa na trawę, a po skutecznym opróżnieniu pochwal go i odpowiednio nagrodź smakołykiem.

Problem z tagowaniem
Ogólnie rzecz biorąc, psy mają naturalną tendencję do zmiany marki, ponieważ komunikują się ze znakami zapachowymi. Jeśli pies mieszka na obcym terytorium, znakowanie występuje częściej. Zwłaszcza niekastrowane psy, rzadziej suki, wyrażają swoją pewność siebie poprzez znakowanie wewnątrz terytorium. Z drugiej strony, nawet osoby niepewne siebie czują się pewniej dzięki pozostawionym śladom zapachowym, a tym samym pokazują swoje włączenie do hierarchii bez konieczności bezpośredniego kontaktu z innymi zwierzętami. Psy częściej zaznaczają, gdzie są (lub były) inne psy. Dotyczy to zarówno terytoriów krajowych, jak i zagranicznych (gabinet weterynaryjny, sala wystawowa). Ale powodem oznakowania może być też pies spacerujący po domu na ulicy, którego czworonożny przyjaciel obserwuje przez okno. Często oznaczają psy, gdy są bardzo zdenerwowane. Dla niekastrowanych samców typowe jest wykrycie obecności szalejącej suki. W przypadku niektórych psów kastracja pomoże rozwiązać problem, ale zdecydowanie nie zawsze tak jest (ocenia się, że powodzenie wynosi do 50 procent). Czasami psy zaznaczają w stresie, gdy zostały ukarane, czasami jest to również konsekwencja zerwania relacji z właścicielem i problemu w hierarchii. Oznakowanie powinno też sygnalizować zachowanie demonstracyjne, że coś „należy” do mnie. Ponownie konieczne jest, aby pies był stale szkolony, aby utrzymać czystość. Zanim pójdziesz do kogoś odwiedzić, daj mu wystarczająco dużo okazji, aby się opróżnił i zajęty, aby się nie nudził. Unikaj kar fizycznych, ponieważ istnieje ryzyko wzrostu stresu i napięcia. Usuń ślady zapachowe bez komentarza, spróbuj pozbyć się wszystkich zapachów. W domu umieść miskę lub łóżeczko obok miejsc oznaczonych, ponieważ miejsca te zwykle nie są oznaczane przez psy. Jeśli wybierasz się z psem gdzieś do obcego budynku lub odwiedzasz znajomych, to trzymaj go na smyczy, weź ze sobą własny kocyk, na którym może leżeć obok ciebie. Trenuj psa odpowiednim zachowaniem alternatywnym, które powinno zastąpić to problematyczne. W momencie, gdy pies intensywnie wącha przedmioty lub ludzi, zanim podniesie nogę, zawołaj go do siebie i pozwól mu wykonać ćwiczenie na siedząco i nagrodź go. Jeśli żadna z ogólnych porad nie działa, skontaktuj się z psychologiem psów, który może udzielić Ci indywidualnej porady.

Źródło: Ronald Lindner, Czego naprawdę chce pies, Klub Książki, Euromedia Group, 2010
Zdjęcie David Mark z Pixabay