08.09.07 Rasy

Dalmacja

Ten artykuł jest tłumaczony przez Google Translator. Pracujemy nad jego ręcznym tłumaczeniem. Dziękujemy za wyrozumiałość.

Historia

Nie wiemy dokładnie, gdzie i jak rozpoczęła się hodowla Dalmacji. Jednak jego korzenie prawdopodobnie sięgają Dalmacji na wybrzeżu Adriatyku. Dzisiejszy typ dalmatyński został wyhodowany w Anglii, gdzie był przetrzymywany w sądzie. Był również nazywany powozem konnym. Do dziś dalmatyńczyk ma bardzo pozytywne nastawienie do koni, za którymi lubi podążać. Jego popularność w Anglii wzrosła wyjątkowo po 1959 roku, po pierwszym kręceniu filmu The Stand of the Dalmatians Dodie Smith. W 1978 roku pewien dalmatyński FanHillFaun zdobył prestiżowy tytuł najlepszego psa Crufta i był to kolejny sukces, który pchnął Dalmatynę nieco wyżej w rankingu popularności.

Zastosowanie i natura

Dzisiaj dalmatyńczyk występuje głównie w roli zwierzaka lub jeśli chcesz psa-przyjaciela człowieka. To inteligentna i zwinna rasa. Za granicą jest również popularną rasą na wystawy psów, ale mniej w Czechach. Chociaż należy do grupy psów gończych w polowaniu praktycznie nie jest już używany. Z natury jest zrównoważonym i inteligentnym towarzyszem.

Wygląd

Jeśli ktoś nie wie, jak wygląda Dalmacja, wystarczy spojrzeć na jedno zdjęcie, a jego wygląd zostanie zapisany w Twojej pamięci. Jest to rasa, której nie można pomylić z żadną inną. Swoją charakterystyczną kropkę zawdzięcza. Podstawowym kolorem jest biały, na którym znajdują się czarne lub wątrobiane jaskrawo zaznaczone kropki. Nie wiewiórki jak psy gończe. Kropki powinny być regularnie rozmieszczone i nieco mniejsze na kończynach. Płaszcz jest krótki i przylegający. Wysokość w kłębie jest około 60 cm i waga wokół 30 kg . Ciało jest elastyczne i stosunkowo dobrze umięśnione.

Care

Jest to aktywny pies, który potrzebuje energii do rozładowania. Spacery, jazda na rowerze lub inne sporty sprawiają, że jest bardzo szczęśliwym członkiem rodziny. Ze względu na jego krótki płaszcz nie jest dobrze pozostawić go na zewnątrz przez cały rok. Jedną z dolegliwości tej rasy jest sporadyczna głuchota.

Tekst: Eva Černohubová