Ecropium i entropium

Są to dziedziczne choroby oczu. W przypadku tych wad powiek podrażnienie oczu występuje w większym stopniu i częściej. Nawet przy najlepszej pielęgnacji pies może obejść się bez kropli i maści w oczach. Czasami pomoże tylko operacja.

Entropium

Ludowo nazywa się to „nasyconym okiem”. Jest to wada, w której dolna powieka obraca się do wewnątrz oka, a następnie występuje podrażnienie spojówki i rogówki rzęsami i nasadką na włosy. Negatywny efekt podrażnienia włosów rogówki i spojówek objawia się bólem. Pies częściej zamyka powieki i płyną łzy. W przypadku długotrwałego podrażnienia dodaje się zmiany zapalne na spojówce, a następnie na rogówce. W skrajnych przypadkach mogą powodować owrzodzenie rogówki. Choroba może dotyczyć tylko jednego oka, ale także obu. Ten stan można poprawić tylko chirurgicznie.

Ektropium

Nazywa się to „otwartym okiem”. Jest to stan, w którym wolna krawędź powieki odsuwa się od gałki ocznej, co jednocześnie pozwala na zwiększone mechaniczne podrażnienie rogówki i obu spojówek przez kurz, pyłki i zanieczyszczenia z otoczenia. Zmiana pozycji powieki wiąże się również z wyraźnym przekrwieniem spojówek i łzami, niekiedy ze zmianami rogówki w przypadkach przewlekłych. W tym przypadku powszechne jest również zapalenie spojówek. Otwarte oko zawsze wymaga dodatkowej opieki właściciela psa. Gdy dolna powieka tworzy kieszeń w przypadku ektopii, konieczna jest również jej korekcja operacyjna.

W celu stłumienia obu tych wad anatomicznych teoretycznie wystarczyłoby nie włączać dotkniętych zwierząt do hodowli i wykluczyć rodziców, z których potomstwo się urodziło. Luźne powieki dotyczą określonego rodzaju psa. Osoby z tendencją do limfatyczności częściej wykazują luźne powieki.

Źródło: MVDr. Jana Kočová. Wyżeł weimarski, historia - hodowla - szkolenie, Mladá fronta, 2016