Lancashir Heeler
Historia
Rasa pochodzi z Anglii. Zgodnie ze standardem hodowlanym pochodzenie Lancashire Heeler nie jest do końca jasne, ale zakłada się, że kiedy Korgi były używane do pędzenia bydła z Walii na rzeź wokół Omskirk (Lancaster, Wielka Brytania), te „walijskie obcasy” spotkały się z Manchester Terrierami. . Krzyżowanie dało początek nowej rasie, która jest hodowana w okolicy od wielu pokoleń. W 2003 roku została wpisana na listę ras zagrożonych przez Związek Kynologiczny ze względu na małą liczbę psów (mała pula genowa) oraz ryzyko kilku chorób dziedzicznych.
Natura i zastosowanie
Ta stosunkowo rzadka rasa jest najmniejszym ze wszystkich psów pasterskich. Heeler to inteligentny, odważny, chętny i wesoły przyjaciel, który nade wszystko kocha swoją rodzinę. Nie kocha już tak bardzo obcych i psów. Jest wszechstronny i szybko się uczy, ale potrafi być uparty. Najlepiej rozwija się z miłym, a zarazem silnym właścicielem. Jego małe ciało pełne jest godnej podziwu ilości energii. Jest używany jako pies pasterski i towarzyski. Pracuje z bydłem, ale ma instynkt teriera podczas polowania na króliki i szczury. Wykorzystywana jest w różnych psich sportach, takich jak flyball czy agility.
Wygląd
Mały, krzepki pies. Proporcjonalnie do wielkości ciała ma krótkie nogi. Tułów jest o około 2,5 cm dłuższy niż wysokość w kłębie. Czaszka jest płaska i szeroka między uszami, zwęża się w kierunku szeroko rozstawionych oczu. Oczy mają kształt migdałów. Uszy są starannie uniesione lub stojące. Szyja jest średniej długości. Ogon wysoko osadzony, naturalna długość. Cienki podszerstek jest całkowicie pokryty krótką, grubą sierścią. Maść jest czarno-podpalana lub brązowo-podpalana z pigmentem odpowiadającym kolorowi sierści, z bogatymi podpalanymi plamami na policzkach i często nad oczami. Wysokość w kłębie: idealnie psy 30 cm, suki 25 cm.
Opieka
Sierść nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Dzięki swojej energii i temperamentnej naturze potrzebuje wystarczającej przyjemności fizycznej i psychicznej, wystarczającej socjalizacji i konsekwentnej edukacji.
Źródło: Standard FCI nr 360 / 30.05.2016