Możliwości szczepienia psów

Ten tekst powinien wprowadzić Cię w najbardziej podstawowe problemy związane ze szczepieniem psa. Został zaprojektowany, aby krótko odpowiedzieć na najczęściej zadawane pytania na ten temat hodowcy ich weterynarze. Uważamy, że przyda ci się również i pomoże ci lepiej zrozumieć tę ważną kwestię.

Hodowcy psów są zwykle dobrze poinformowani o potrzebie szczepień. Jednak nie zawsze jest jasne, jakie choroby faktycznie pozwalają na szczepienie twojego oddziału, jakie szczepionki i jak często.

Szczepienia są częścią tak zwanego leku zapobiegawczego, tj. Zapobiegania wystąpieniu choroby, zanim będzie miała szansę się rozwinąć. Chociaż zawsze jest to stosunkowo duża inwestycja, szczególnie u szczeniąt w wieku szczeniąt, często zapobiega tragicznym konsekwencjom wybuchu chorób zakaźnych u nieszczepionego psa lub znacznym kosztem jego długotrwałego leczenia.

Jakie choroby zakaźne zagrażają mojemu psu?

W naszych warunkach jest to stosunkowo duża liczba różnych wirusów, bakterii i pasożytów. Opracowano szczepionki przeciwko najczęstszym i najgorszym chorobom psów. Należą do nich nosówka, parwowiroza, zakaźne zapalenie wątroby, kaszel nosowaty, leptospiroza i wścieklizna. Ponadto szczepionka na boreliozę jest dostępna na rynku.

Jak manifestują się te choroby?

• Choroba nosowa psów jest chorobą wirusową, w której psy są najbardziej podatne w wieku od 3 do 7 miesięcy. Choroba zasadniczo ma trzy formy manifestacji: skórną (małe krosty w skórze), „grypę” i nerwową (tiki, szarpane kończyny, przechylenie głowy itp.) Jest to poważna choroba, która kończy się w 90% śmiercią zwierzęcia.
• Parwowiroza jest chorobą wirusową dotykającą głównie szczeniąt w wieku od 2 do 6 miesięcy. Głównymi objawami tej nagle pojawiającej się choroby są ciężkie wymioty i krwawa biegunka prowadząca do odwodnienia i śmierci zwierzęcia bez szybkiego leczenia.
• Zakaźne zapalenie wątroby lub zakaźne zapalenie wątroby jest chorobą wirusową objawiającą się gorączką, powiększeniem węzłów chłonnych, wymiotami krwi i krwawą biegunką.
• Kaszel psów przypomina przebieg zapalenia oskrzeli u ludzi i stanowi problem zwłaszcza w miejscach, w których jest więcej psów (schroniska, obiekty hodowlane itp.). Często kaszel wpada w zakneblowanie.
• Leptospiroza jest niebezpieczną chorobą bakteryjną objawiającą się gorączką, wymiotami, ostrą niewydolnością nerek i wątroby, a często szybką śmiercią. Bakterie są wydalane z organizmu z moczem. Głównymi nosicielami tej choroby dla psów są gryzonie.
• Wścieklizna jest najbardziej niebezpieczną z tych chorób, a szczepienie przeciwko niej jest obowiązkowe.
• Borelioza jest chorobą bakteryjną przenoszoną głównie przez kleszcze. Głównym objawem choroby u psów jest kulawizna spowodowana wspólnym zaangażowaniem.

Czy choroby te można przenosić na ludzi?

Człowiek jest przede wszystkim zagrożony przez wściekliznę i leptospirozę. Żadna z tych chorób nie jest przenoszona z psa na człowieka.

Jakie jest ryzyko dla nieszczepionego psa?

Nieszczepiony pies jest szczególnie wrażliwy w młodym wieku.

Jakie szczepionki wybrać?

Obecnie na rynku istnieje duża liczba firm zajmujących się szczepionkami i pod tym względem można polegać na weterynarzach, którzy używają wiarygodnych i sprawdzonych firm.

Jakie szczepionki oferujemy w naszej klinice?

1. Nobivac R przeciwko wściekliźnie.
2. Rabisin przeciwko wściekliźnie.
3. Eurican DHPLR przeciwko chorobie ustnej , parwowirozie, zapaleniu wątroby, leptospirozie i wściekliźnie.
4. Nobivac DHPL przeciwko chorobie ustnej , parwowirozie, zapaleniu wątroby i leptospirozie.
5. Nobivac DP Puppy przeciwko nosówce i parwowirozie u szczeniąt w wieku 6-7 tygodni
6. Merilym przeciwko boreliozie.
7. Pneumodog przeciwko psiemu kaszlem.

Jakie są ceny poszczególnych szczepień? (ceny zostaną dodane w trakcie zabiegu)

Jaki jest najbardziej odpowiedni harmonogram szczepień?

Najlepiej zacząć od pierwszego szczepienia w wieku 6 tygodni (z dawką przypominającą w wieku 9 i 12 tygodni) w przypadkach, gdy matka nie została zaszczepiona lub chcemy jak najszybciej wyjść ze szczeniakiem. Błędem jest, aby nie zaczynać w wieku 8 tygodni i ponownie szczepić w 12 tygodniu. Ogólny schemat szczepień jest zawsze trudny do wymówienia, najlepiej zawsze skonsultować się z weterynarzem, aby opracować specjalną procedurę szczepień „dostosowaną” do twojego psa.

Czy szczepionki monowalentne lub poliwalentne są lepsze?

Wielowartościowe szczepionki zawierają pojedynczą szczepionkę przeciwko wielu chorobom, monowalentna zawiera jedną szczepionkę przeciwko pojedynczej chorobie. W tym względzie dobrze jest wziąć pod uwagę gwarancje producentów szczepionek, że świąteczna szczepionka zapewni taką samą odporność jak sześć dawek wstrzykiwanych osobno. Również dla psa wizyta u weterynarza jest bardzo stresująca i na pewno cieszy się, że nie musi się powtarzać kilka razy. Aspekt finansowy również nie jest bez znaczenia. Dlatego zalecamy stosowanie szczepionek wielowalentnych.

Czy konieczne jest szczepienie starszych psów?

Odporność wywołana przez szczepionkę nie jest dożywotnia i powinna być powtarzana co roku, aby utrzymać szczepienie.

Czy można zacząć szczepić starszego psa, który nie został jeszcze zaszczepiony?

Tak Jest to możliwe, zgodnie z tym samym schematem co szczeniak, tj. dwa razy w ciągu miesiąca, a następnie raz w roku raz.

Czy szczepienie psa jest dobrowolne czy obowiązkowe?

Pozwól, aby Twój pies zaszczepił się hodowcom całkowicie dobrowolnie. Wyjątkiem jest coroczne szczepienie przeciwko wściekliźnie, które jest wymagane przez prawo.

Jak szczepi się weterynarz?

Głównie poprzez wstrzyknięcie szczepionki pod skórę na łopatkach lub między łopatkami.

Czy można zaszczepić chorego psa?

Nie Pies powinien być zdrowy w momencie szczepienia, tj. bez zaburzeń i chorób obciążających jego układ odpornościowy.

Chcę dostać szczeniaka. Kiedy można rozpocząć pierwsze szczepienie?

Zasadniczo szczepienie rozpoczyna się od szczenięcia w wieku 8 tygodni, a następnie szczepienia przypominającego w wieku 12 tygodni. Szczepienie jest następnie odnawiane raz w roku. Jedynym wyjątkiem są wścieklizna, które nie powinny być szczepione przed 3 miesiącem życia i są szczepione tylko raz w roku.

Dlaczego nie zawsze zaleca się szczepienie szczeniaka przed upływem ośmiu tygodni?

Jeśli suka została odpowiednio zaszczepiona, szczenięta otrzymują przeciwciała przeciwko tym chorobom w mleku matki i są przez nie bezpiecznie chronione do około 6 tygodnia życia. Gdyby w tym czasie została zaszczepiona, wirus lub przeciwciała i szczepionka zostałyby zneutralizowane przez osłabione lub martwe wirusy i bakterie matki. Przeciwciała są związane ze szczepionką i nie jest w stanie indukować odporności u szczenięcia. Skuteczność matczynych przeciwciał i szczepionki jest zatem zaburzona, a szczeniak staje się podatny na choroby.

O której godzinie szczeniak jest najbardziej zagrożony?

Jest to okres od 6 do 8 tygodnia życia (tzw. „Okno”). Naturalnie zanikające przeciwciała z krwi szczeniaka, które zostały przekazane przez mleko matki, nie sięgają wystarczająco, aby chronić szczeniaka w przypadku infekcji, ale wciąż jest wystarczająco dużo, aby zneutralizować podaną szczepionkę. Szczepienia stają się zatem dość problematyczne w tym okresie, a weterynarz i hodowca w tym okresie stanęli przed problemem, czy polegać na matczynych przeciwciałach we krwi szczenięcia, czy zaryzykować, jeśli w ogóle, szczepienie w celu zneutralizowania szczepionki i przeciwciał.

Jakie są opcje rozwiązania tego problemu?

1. Najbardziej idealnym rozwiązaniem byłyby liczne szczenięta do pobierania krwi w oknie i mierzenie poziomu przeciwciał we krwi. W związku z tym najlepiej ocenić najlepszy czas na szczepienie. Jednak ta metoda jest znacznie niepraktyczna i kosztowna i dlatego nie jest praktykowana.
2. Odpowiednią alternatywną metodą jest podawanie specjalnych szczepionek, które pomimo obecności matczynych przeciwciał są w stanie stwierdzić we krwi szczeniaka, że nie mogą zostać zneutralizowane i rozwinąć odporność. Takie szczepionki są wytwarzane przeciwko parwowirozie i nosowi. Można je podawać już w wieku 6 tygodni.
3. Możliwą, niezawodną i najtańszą metodą jest trzymanie szczeniąt w oknie (14 dni) w pewnej izolacji, tj. Nie zostawianie ich w miejscach, gdzie inne psy, co jest stosunkowo łatwe dla rolników, którzy mają własny ogród.
4. Najmniej odpowiednią metodą jest zastosowanie surowic hiperimmunizacyjnych, tj. Wytworzonych przeciwciał, w wieku 6 tygodni. Doprowadzi to do sytuacji, w której poziom przeciwciał we krwi szczenięcia zostanie utracony, a tym samym prawidłowy czas szczepienia. Fakt, że przeciwciała matczyne zanikają w wieku 8 tygodni, jest dobrze znany i potwierdzony w badaniach. Jednak nikt nie jest w stanie powiedzieć, jak długo pozostanie we krwi szczenięcia pozostać sztucznie podawanymi przeciwciałami.

Czy można zaszczepić ciężarną sukę?

Tak Jest to możliwe u kobiet wcześniej nieszczepionych lub o niepewnym pochodzeniu, najlepiej między 10 a 40 dniem ciąży. U suk regularnie szczepionych podczas ciąży nie jest zalecane.

Autor tekstu: MVDr. Martin Grym, klinika weterynaryjna AVETUM, www.avetum.cz