Nużyca

Przyczyną tej choroby jest Demodex canis. Ten pasożyt żyje w mieszkach włosowych i gruczołach łojowych psa. Nie może powodować żadnych widocznych problemów, dopóki odporność organizmu nie zostanie zmniejszona. Następnie dotknięte zwierzę zaczyna się ogromnie rozmnażać i powoduje zmiany skórne.

Lokalna postać choroby objawia się małymi, nie swędzącymi złogami kolistymi, które są czerwone i łuszczą się. Pojawiają się głównie na głowie (wokół oczu, nosa i pyska). Jak dochodzi do infekcji? W ciągu pierwszych dni po urodzeniu młode zarażone są ssaniem mleka przez bezpośredni kontakt ze skórą gruczołu sutkowego. Lokalna postać choroby dotyka głównie szczeniąt (zwanych młodocianymi) i młodych psów. W około 90% przypadków dochodzi do spontanicznego powrotu do zdrowia. Pozostałe 10% rozwija się w uogólnioną formę, w której problemy skórne zaczynają rozprzestrzeniać się po całym ciele. Dotknięta skóra często ma wtórne bakteryjne zapalenie, które objawia się obrzękiem i bólem.

Manifestacje choroby i leczenia

Objawy mogą się różnić. Czasami dotknięta chorobą osoba traci tylko włosy, złuszczają się łuski, skóra staje się czerwona, czasem zwierzę cierpi na głębokie, zapalne zapalenie. Jeśli nużyca występuje u dorosłych psów, choroba jest związana z zaburzeniem układu odpornościowego spowodowanym przez inną chorobę (alergie, choroby onkologiczne, wrodzone zaburzenie białych krwinek, obniżona czynność tarczycy). Nużycę rozpoznaje się przez badanie mikroskopowe głębokich zadrapań skóry. Niestety leczenie uogólnionej postaci nużycy jest w wielu przypadkach trudne, kosztowne i czasochłonne i nie zawsze skuteczne. Często wystarczają nawroty, osłabiając odporność spowodowaną inną chorobą, stresem lub zwiększonym obciążeniem. U kobiet objawy mogą wystąpić podczas gorąca (zaleca się kastrację). Leczenie składa się z kilku etapów. Konieczne jest wybranie odpowiedniego przeciwpasożytniczego (nakrapiane, kołnierze), leczenie infekcji bakteryjnej antybiotykami i kąpiel psa w szamponach przeciwbakteryjnych. Konieczne jest również ogólne wzmocnienie odporności. Weterynarz zaleci odpowiednie leczenie.

Hodowla

Aby zapobiec dalszemu przenoszeniu choroby, zaleca się wyeliminowanie suk, które przeszły nużycę. Po pierwsze, ponieważ nigdy nie ma pewności, że wszystkie pasożyty zostały usunięte, a po drugie, ponieważ zaburzenie limfocytów T towarzyszące chorobie jest dziedziczne (dziedzictwo rozwoju choroby).

Źródło: Wyżeł weimarski, historia - hodowla - szkolenie, MVDr. Jana Kocova, Mlada fronta, 2016