Pies pasterski Appenzell

Historia :

Nie znamy prawdziwego pochodzenia tej rasy, ale możemy założyć, że jest ona potomkiem różnych mastifów pozostawionych przez legiony rzymskie 2000 lat temu, kiedy przechodzili przez dzisiejszą Szwajcarię. Zwinięty ogon tej rasy sugeruje, że był on jednym z jego przodków i szpiców. Pies pasterski Appenzell został po raz pierwszy opisany w 1853 r. W publikacji „Tierleben der Alpenwelt”. Appenzell Mountain Dog jest średniej wielkości i służy do ochrony budynków gospodarczych, ale także do ochrony i hodowli stad. W 1906 roku został założony dzięki inicjatywie prof. Dr. Albert Heim, który był silnie zaangażowany w szwajcarskie psy pasterskie, Appenzeller Sennenhunde Club. Celem tego klubu było utrzymanie tej rasy w jej naturalnym stanie i dalszy rozwój. Hodowany pies górski appenzellskeho rozpoczął od obowiązkowego wpisu szczeniąt do księgi stadnej appenzellskych psów górskich. W 1914 r. Po raz pierwszy opracowano ważny standard tej rasy. Dziś pies ten jest trzymany w całej Szwajcarii, ale także poza wieloma innymi krajami. Pies pasterski Appenzell jest dziś jasno zdefiniowany i wyraźnie odróżnia się od innych szwajcarskich psów pasterskich.

Wygląd :

Appenzell Mountain Dog jest średniej wielkości o harmonijnych proporcjach ciała. Jest bardzo mobilny i zwinny. Ten trójkolorowy pies ma sprytny wyraz twarzy, a jego łapy są krótkie, z grubymi poduszkami i obcisłymi palcami. Psy mogą rosnąć w kłębie od 52 do 56 cm, suki mogą rosnąć w kłębie od 50 do 54 cm. Waga tej rasy wynosi około 25 - 32 kg. Pies pasterski Appenzell ma silne szczęki i dużą szyję. Jego płaszcz jest krótki, gęsty, błyszczący i ściśle przylegający. Podstawowy kolor to czarny lub Havana brązowy z możliwie jak najwięcej symetrycznych białych i brązowo-czerwonych odznak.

Zastosowanie i natura :

Ten pies nie nadaje się do obszarów miejskich lub ciepłego klimatu. Jest szczęśliwy, jeśli może spać i żyć na zewnątrz. Appenzell Mountain Dog to rasa wielofunkcyjna. Chętnie obserwuje bydło, owce i kozy i zniechęca najeźdźców swoją siłą i rozmiarem. Ta rasa jest miła i przyjazna. Jest idealnym towarzyszem, ale potrzebuje wystarczającej przestrzeni i ruchu. Pies pasterski Appenzell jest pewny siebie i nieustraszony, nieco podejrzliwy wobec obcych. Jest jednak nieodpartym strażnikiem, który lubi uczyć się nowych rzeczy.

Opieka :

Ta rasa nie jest szczególnie podatna na niektóre choroby. Pielęgnacja włosów nie jest trudna. Pies pasterski Appenzell żyje średnio 12-13 lat.

Tekst: Martina Exnerova

Zdjęcie: Hodowla Novaboon Raj, www.sweb.cz/novaboon (dziękuję również za komentarze naturze)