Pies pasterski Etlenbuch

Historia :

Pies pasterski Etlenbuch jest najmniejszym ze wszystkich szwajcarskich psów pasterskich. Pochodzi z Etlenbuch, doliny w kantonach Bern i Lucerny. Pierwszy opis tej rasy pochodzi z 1889 roku, ale długo potem pies Etlenbuch i Appenzellský w ogóle się nie wyróżniał. W 1913 r. Profesor Heim przedstawił na wystawie w Langenthal cztery osobniki tego małego bydła z wrodzonym skróconym ogonem. Na podstawie raportów sędziów psy te zostały wpisane jako czwarta rasa psów górskich do szwajcarskiej księgi stadnej. Pierwszy standard został jednak opracowany dopiero w 1927 r. Ten pies był używany do pracy na farmie, ale także do wypasu i ochrony bydła. Dziś ten trójkolorowy pies, choć wciąż niewielki, znalazł swoich kochanków i cieszy się rosnącą popularnością jako pies rodzinny.

Wygląd :

Jest to rasa, która jest średniej wielkości i trójkolorowa, podobnie jak wszystkie rasy szwajcarskich psów pasterskich. Pies pasterski Etlenbuch jest bardzo zwinny i zwinny. Pies dorasta
44 - 50 cm w kłębie, a suka może dorastać do 42 - 48 cm w kłębie. Waga tej rasy wynosi około 25-30 kg. Sierść psa jest ciasna, krótka, twarda i lśniąca. Jest w kolorze czarnym z asymetrycznymi żółtymi do brązowawych zardzewiałymi i białymi odznakami, jeśli to możliwe.

Charakter i zastosowanie :

Pies pasterski Etlenbuch jest czujny, bystry i bystry. Ma przyjazny wyraz twarzy, ale jest dobrym strażnikiem. Nie nadaje się bardzo do obszarów miejskich lub ciepłego klimatu. Jest szczęśliwszy, jeśli może żyć i spać na zewnątrz. Jest nieco nieufny wobec obcych, ale jest dobroduszny i skłonny do ludzi, których dobrze zna. Ten pies jest przyjazny i miły dla dzieci, a jednocześnie nadaje się do oglądania i obsługi.

Opieka:

Ta rasa nie wymaga specjalnej opieki. Właściciel musi dbać tylko o jego wygląd. Pies pasterski Etlenbuch żyje średnio 11-13 lat.

Tekst: Martina Exnerova

Zdjęcie: Hodowla Novaboon Raj, www.sweb.cz/novaboon