Prašivina

Pewnie słyszałeś, jak ktoś powiedział: „Pies jest przerażający”. Co to tak naprawdę oznacza?

Torf to ludowa nazwa wysoce zaraźliwej choroby, jest to tak zwany świerzb sarkotyczny spowodowany przez pasożyta scabieii ( Sarcoptes scabieii ). Ten pasożyt 0,2 mm nie może żyć poza żywicielem. Żyje tuż pod powierzchnią skóry, gdzie żywi się zwierzętami zakażonymi tkankami. Jaja przechowują w korytarzach, z których wylęgają się później larwy. Świerzby pasożytują u ludzi i około 47 innych ssaków z siedmiu różnych rzędów na całym świecie. Spośród zwierząt domowych występuje najczęściej u psów i świń. U psów myśliwskich najczęstszym źródłem infekcji są lisy, ale także dzik i inne zwierzęta. U psów, które nie mają kontaktu ze zwierzętami, są bezpańskimi kotami lub innymi psami. Zakażenie przenoszone jest przez kontakt z zakażonym zwierzęciem lub pośrednio przez przedmioty (szczotka, legowisko). Choroba ma okres inkubacji 3 tygodnie.

Objawy

Występuje silnie swędzące zapalenie skóry, włosy wypadają, tworząc strupy na całym ciele, które zwierzę drapie w krew. Szczególnie na głowie (nosie i uszach) powstają typowe nieprzyjemne skórki, a kończyny są również mocno atakowane. Chore psy są bardzo niespokojne, drapią się i lizają, obgryzają włosy i mogą schudnąć. Swędzenie pogarsza się w upale. Nieleczone świerzb może ostatecznie rozprzestrzenić się na całe ciało i spowodować śmierć zwierzęcia.

Leczenie

Konieczna jest wizyta u weterynarza, który przepisuje specjalny preparat do nakrapiania na skórę lub kąpiel. Konieczne jest leczenie wszystkich zwierząt, które miały kontakt z chorym psem.

Świerzb u człowieka

Ponieważ jest to choroba odzwierzęca, choroba jest tymczasowo przenoszona na ludzi. Przejawia się swędzącą wysypką. Po wyleczeniu psa spontanicznie wyleczy człowieka (brak źródła).

Źródła: MVDr. Jana Kočová. Wyżeł weimarski, historia - hodowla - szkolenie, Mladá fronta, 2016

Renata Popelářová, weterynarz domowy dla psów i kotów, Grada, 2011