Szereg prawidłowego karmienia: 6. Odżywianie na różnych etapach życia psa

W miarę starzenia się psa zmieniają się jego potrzeby żywieniowe. Szczeniak ma inne wymagania żywieniowe niż dorosły pies lub starszy pies. Jakie są szczegóły każdego okresu życia?

Szczeniak

Zabierając szczeniaka nie zapomnij poinformować go, jak był karmiony u hodowcy, i przez pierwsze dwa tygodnie postępuj zgodnie z tą samą procedurą, do której przyzwyczajono psa. Jeśli zdecydujesz się na inną formę pokarmu (np. Granulki na BARF lub gotowane jedzenie), zmień ją dopiero po 14 dniach, kiedy szczeniak w nowym domu zaaklimatyzuje się. Jeśli był karmiony granulatem i chcesz po prostu zmienić markę, możesz zacząć teraz, ale rób to stopniowo. Bardzo szybkie przejście może prowadzić do biegunki. W ciągu 7-14 dni oba pokarmy miesza się razem, a proporcja oryginalnych granulek stopniowo maleje (dotyczy to nie tylko szczeniąt, ale także dorosłych psów). Pamiętaj, że każdy pies jest oryginalny i każdy pasuje do czegoś innego, więc na początku możesz wymienić kilka marek, zanim znajdziesz odpowiednie. Czy karma dla psów nie wie za tydzień, zawsze karm co najmniej miesiąc. Pozytywne lub negatywne skutki diety po zmianie na inny sposób żywienia lub granulki innej marki są czasami znane po sześciu miesiącach. Zawsze interesuj się składem granulek (czytaj więcej w pierwszej części naszej serii). Zanim szczeniak zamieni się w dorosłego psa, zwielokrotnia jego masę urodzeniową, przechodzi wzrost zębów mlecznych, a następnie zastępuje zęby na stałe. Jeśli dieta jest niekompletna w tym okresie, może to mieć negatywny wpływ na dalszy rozwój psa, którego w dorosłości w większości przypadków nie można skorygować. Chociaż pies może być karmiony i „umięśniony” w wieku dorosłym, żadne karmienie nie pomoże na przykład wzmocnić wypadającego stanu zapalnego, wyprostować zakrzywione tylne nogi itp. Nierównomierna dawka pokarmowa powoduje nierównomierny rozwój. W przypadku braku minerałów i witamin występuje zapalenie skóry. Poważne problemy mogą wystąpić, nawet jeśli właściciel zapewni psu wystarczającą ilość karmy, ale nieodpowiednią kompozycję. Karmiąc granulki, wybierz serię zaprojektowaną specjalnie dla szczeniąt i weź pod uwagę wielkość psa ( rasy małe, średnie lub duże i olbrzymie ). Wysokiej jakości kompletna karma zawiera wszystko, czego potrzebujesz, nie musisz dodawać żadnych witamin i minerałów do swojego psa. Każdy dodatek, na przykład witaminy D lub wapnia, może być źródłem problemów zdrowotnych. Od czwartego miesiąca do około roku u dużych ras zaleca się podawanie wspólnego odżywiania , u ras olbrzymich zaleca się podawanie do ukończenia 18 miesięcy. Kiedy decydujesz się przygotować jedzenie w domu, dobrze jest znaleźć wystarczającą ilość informacji lub zdobyć książkę, aby dowiedzieć się wszystkiego, czego potrzebujesz. W przypadku BARF zalecamy na przykład książkę BARF - Karmienie naturalnej diety psa przez Kateřinę Novosádová. Podczas karmienia surowym jedzeniem i klasyką (gotowane mięso i dodatki) nie należy podawać psu tylko mięśni w przekonaniu, że jest to mięso wysokiej jakości i dla psa zrobić to najlepiej. Mięsień zawiera dużo fosforu. Różne rodzaje mięsa zawierające chrząstki, ścięgna oraz, w przypadku BARF i surowych kości, są karmione, aby dieta była jak najbardziej zróżnicowana. W przypadku podawania surowych kości podaje się tak zwane kości mięsiste, tj. Kości pokryte mięsem. Karmienie tylko „nagimi” kościami nie wytwarza wystarczającej ilości kwasu, a kość nie jest wystarczająco trawiona. Odpowiednie jest również dodanie podrobów. Musimy jednak pamiętać, że np. Wątroba zawiera dużo witaminy D i może wystąpić przedawkowanie. Mięso jest podawane pokrojone na kawałki zgodnie z rozmiarem rasy. Jeśli chodzi o surowe kości, szczenięta otrzymują początkowo tylko miękkie kości kurczaka (skrzydła, szkielety lub szyje), które lepiej jest zmiażdżyć, zmiażdżyć lub przynajmniej złamać młotkiem, później dodać inne gatunki (nie króliki i dziczyzna - nie są one odpowiednie dla psów) . Podczas karmienia surowymi kościami należy pamiętać, że lepiej jest karmić kości młodymi zwierzętami, których kości nie są jeszcze zmineralizowane, są one bardziej elastyczne, bardziej strawne i mniej podatne na uszkodzenie przewodu pokarmowego. Owoce i warzywa są podawane w taki sposób, że pies będzie smakował, tylko początkowo pomija wzdęcia z warzywami (kalafior, kalarepa itp.) I owocami, które mają działanie przeczyszczające (morele, śliwki). Dodatkami do zbóż są idealny ryż, płatki owsiane na parze lub proso. Produkty mleczne nie są odpowiednie dla mleka krowiego, wręcz przeciwnie, odpowiednie są smakowe produkty mleczne, twarożek lub kozie mleko.

Dorosły pies

Kiedy nadchodzi dorosłość? Ogólnie rzecz biorąc, im mniejsza całkowita waga lub rozmiar dorosłego psa, tym szybciej dojrzewa i odwrotnie. Małe rasy, takie jak chihuahua lub pekińczyk, osiągają swoją ostateczną wagę między szóstym a dziewiątym miesiącem życia, podczas gdy rozwój fizyczny ras olbrzymich, takich jak dog niemiecki lub nowofundlandzki, kończy się dopiero za półtora roku (nawet później za dwa lata). W wieku dorosłym potrzeby psa ustabilizowały się, a karmienie uwzględnia nie tylko wagę psa, ale także jego codzienną rutynę, stres fizyczny i związane z tym wydatki na energię. W żywieniu okres jest względnie najbardziej zrównoważony. Rodzaj paszy i wielkość racji ustabilizują się. Karmę można urozmaicać różnymi smakołykami. Diety podtrzymujące mają skład około 20-23% białka, około 10% tłuszczu i 3% błonnika. Jeśli pies ma nadwagę, zaleca się stosowanie diety. Przede wszystkim smakołyki są zmniejszane, dodatkowo możesz albo zmniejszyć ilość normalnego jedzenia, albo, jeśli pies jest głodny, zastosuj specjalne diety redukcyjne. Zawierają one około 18–22% białka, niskotłuszczowe (7-9%) i więcej błonnika (ponad 5%). Większy udział błonnika spowalnia trawienie, wypełnia żołądek i wywołuje uczucie sytości, dzięki czemu pies nie poczuje głodu, tak jak w przypadku karmienia zwykłymi granulkami, gdy waga zmniejsza tylko dawkę. Jednak zbyt dużo błonnika może zaburzać wchłanianie innych ważnych składników odżywczych. I odwrotnie, w przypadku intensywnych ćwiczeń fizycznych należy zwiększyć udział tłuszczów. Dodaje się witaminy, minerały i środki chondroprotekcyjne. Zawartość białka powinna wynosić co najmniej 28% u psów pod obciążeniem, a tłuszcz około 20%. Podczas karmienia granulkami można podać przepisy dla psów pod obciążeniem. Przy umiarkowanych obciążeniach wystarczy zwiększyć dawkę.

Jak dzieli się aktywność fizyczna?

Utrzymanie i lekko podniesiony - jest powszechny u psów o minimalnym obciążeniu, typowy jest miejski tryb życia z minimalnym ruchem, który jest ograniczony do trzydniowych spacerów i możliwych weekendów na wsi

Zwiększona - typowa dla aktywnych psów, które prowadzą różne sporty psie lub psy myśliwskie poruszające się na otwartym terenie

Wysoka - reprezentowana jest przez psy pracujące, w szczególności serwis, wyścigi i przeciągi

Stary pies

Dorosły pies staje się starszy w wieku około 8 lat, u ras gigantycznych już w wieku około 6 lat. Wyższy wiek niesie ze sobą zmiany w składzie i wielkości racji paszowych. Przeważnie aktywność zwierzęcia, a tym samym jego zapotrzebowanie na energię, jest zmniejszona, co zmniejsza się o około 20%. Podawane są łatwo przyswajalne i łatwe w użyciu pasze. Przeciwnie, zawartość białka u starego psa nie powinna być ograniczana, ponieważ wraz z wiekiem u psa zmniejsza się ich strawność. Zwiększone zapotrzebowanie na minerały i witaminy wiąże się z pogorszeniem funkcji organizmu, w którym narządy nie funkcjonują w młodym wieku. Odpowiednie są również środki chondroprotekcyjne (szczególnie dla większych ras psów). Zwiększa zawartość błonnika w paszy dla lepszej perystaltyki i wydalania. W problemach trawiennych dobrze jest uzupełniać probiotyki (np. Pasta probanitarna). Jeśli właściciel karmi granulki, może przełączyć się na przepisy dla starszych psów, które mają mniej energii. Jest to szczególnie odpowiednie dla zwierząt z nadwagą, w przeciwnym razie pies może doświadczyć niezdrowego przyrostu masy ciała, który cierpi w szczególności na zużyte stawy. Dieta psa powinna zawierać około 20-26% białka, 4-6% tłuszczu i 2-4% błonnika.

Suka w ciąży i karmiących piersią

Okres ciąży i wychowywania szczeniąt stawia organizmowi ogromne wymagania, dlatego konieczne jest zapewnienie wystarczającego i wysokiej jakości karmienia. Producenci suchej karmy zwykle oferują przepisy na szczenięta, które są odpowiednie również dla suk ciężarnych i karmiących. Ich skład obejmuje wyższe wymagania energetyczne i odżywcze organizmu (około 28% białka, 8-17% tłuszczu). Nie jest konieczne dostosowywanie dawki karmienia w pierwszej połowie ciąży, ponieważ do 35 dnia ciąży powstaje tylko 5% całkowitej masy urodzeniowej szczeniąt, od 5 tygodnia zwiększamy o około 5-10% tygodniowo. 25-50% wyższy.

Główne składniki diety:

Białka - są niezbędne do tworzenia nowych tkanek, do wzrostu i utrzymania istniejących tkanek. Są podstawowym budulcem wszystkich narządów. Powinny mieć udział około 20 do 30% w diecie.

Tłuszcze - działają jako substancje magazynujące i energetyczne oraz są nośnikami witamin (A, D, E, K). Ich ilość w racji decyduje o wieku i sposobie użytkowania psa. To w przybliżeniu od 9 do 20%.

Węglowodany - są głównym źródłem energii u suk ciężarnych i karmiących, dieta powinna zawierać około 20% strawnych węglowodanów.

Błonnik - wspomaga prawidłowe funkcjonowanie jelit. Racja powinna wynosić od 3 do 5%, dla pasz dla otyłych psów ponad 5%

Zalecane stężenie białka i tłuszczu w suszu paszowym (dane z 2010 r.):

kategoria	Białka (NL)	Tłuszcz	Energia (ME)
	%	%	MJ / kg
szczenięta	22–32	10–25	14,6–18,8
szczenięta dużych ras	22–32	8,5 - 17	13,4 - 17,2
młodzi dorośli	15–30	10–20	14,6 - 18,8
dorośli starsi	15–23	10–15	12,5 - 16,7
działa	22–32	15–30	16,7 - 20,9
w ciąży + pielęgniarstwo	25–35	min. 20 maja	min. 16.7
nadwaga	15–30	7–10	12,5 - 14,6

Hand i in. 2010 r

Odpowiedzi na pytania udziela MVDr. Markéta Valešová:

Jakie są cechy karmienia szczeniąt? Na co właściciel psa powinien uważać?

W przeciwieństwie do dorosłego psa, szczeniak ma większe zapotrzebowanie na białko (co najmniej 22%), energię i wapń. Uważaj jednak na nadmierne karmienie, gdy nadmiar energii prowadzi do szybkiego wzrostu, nadmiernego obciążenia szkieletu i deptanie kończyn. Również wysokie dawki wapnia są szkodliwe dla psów. Optymalny stosunek wapnia i fosforu powinien wynosić około 1,4-1,6: 1 u szczeniąt, dlatego nie zalecam stosowania żadnych produktów zawierających wapń u szczeniąt, ponieważ może to prowadzić do rozwoju chorób szkieletowych (zaburzenie kostnienia kostnego), dysplazji stawu biodrowego , osteochondoza itp. Przeciwnie, właściwe jest dodanie szczeniąt chondoprotektiv dużych ras.

Jaka jest różnica między karmieniem małych i dużych ras?

Małe rasy mają wyższe zapotrzebowanie na energię niż duże, ale na przykład Dog Niemiecki i Terier mają wyższe zapotrzebowanie na energię, w przeciwieństwie do nowofundlańskich psów, które mają mniejsze zapotrzebowanie. W dużych rasach musimy zwrócić szczególną uwagę na rozwój rozszerzenia i skręcania żołądka, co często występuje po otrzymaniu dużej ilości paszy na raz, lub. spożywanie dużych ilości wody po posiłku, więc lepiej podzielić porcję dwa razy. Ważne jest również, aby pies był spokojny po karmieniu.

Co zrobić, gdy pies ma nadwagę?

Jeśli pies ma nadwagę lub jest już otyły, po prostu wykonaj kilka dietetycznych kroków i zwiększ wydatek energetyczny. Jeśli chodzi o otyłość, która obecnie dotyka 30-50% psów, ważne jest, aby najpierw przyznać, że mój pies jest otyły. Większość ludzi na temat stanu odżywienia swojego weterynarza ostrzega psa, do którego przychodzą właściciele z powodu problemów zdrowotnych, które mają znaczną część otyłości, ale nie zawsze są w stanie przyznać, że ich pies jest otyły. Otyłość u psów prawie zawsze jest winą hodowcy! Wyjątek stanowią choroby endokrynologiczne, takie jak cukrzyca i niedoczynność tarczycy. Przede wszystkim należy dostosować dietę - tzn. Nie podawać przekąsek, ograniczać karmy ani karmić granulkami, które są bezpośrednio przeznaczone do redukcji. Granulki te mają niższą wartość energetyczną, wyższą zawartość białka i wyższą zawartość błonnika, co wywołuje u psa uczucie sytości. Jednak wysokie dawki błonnika mogą powodować wzdęcia, biegunkę i zmniejszać strawność innych składników odżywczych. Co więcej, konieczne jest zwiększenie wydatków na energię, w przypadku których otyłe psy są szczególnie częstymi spacerami, ponieważ ćwiczenia i inne intensywne treningi są dla nich bardzo trudne i mogą je zranić. Ważne jest to, że pies zrasta się powoli i ma wystarczającą ilość ważnych składników odżywczych, ponieważ często ludzie tylko stale zmniejszają karmę i nie zdają sobie sprawy, że pies się wyczerpuje i składniki odżywcze, które są dla niego bardzo ważne. Różne suplementy, takie jak L-karnityna, mogą pomóc nam w zmniejszeniu masy ciała. Jeśli utrata masy ciała się powiedzie, musimy zawsze monitorować ogólny stan zdrowia, stan włosów i skóry, wygląd i ilość kału. Wskaźniki te powiedzą nam, czy racja jest OK, czy też należy ją skorygować.

Jak prawidłowo karmić starego psa? Kiedy przejść na seniorów?

Powinniśmy zawsze karmić starszego psa ze względu na jego zdrowie. Im starszy pies, tym bardziej mogą występować różne problemy zdrowotne, takie jak choroby serca, układ trawienny (biegunka, zaparcia), aparat ruchowy itp. Nie zawsze jest prawdą, że jeśli pies jest rasą małą lub średnią od ponad 8 lat (dla ras dużych i olbrzymich 6 lat), musimy przejść na karmę odpowiednią dla seniorów, ponieważ niektóre psy mają jeszcze 11 lat tak ważne jak młode. Ogólnie rzecz biorąc, gdy pies ma znaczący spadek aktywności i zaczyna szybko przybierać na wadze, nadszedł odpowiedni czas, aby przejść na dietę o mniejszej energii. Starsze psy korzystają również z większej ilości białek, minerałów i witamin. Jeśli nie masz pewności co do odżywiania, wskazane jest skontaktowanie się z weterynarzem, który oceni ogólne odżywianie i zdrowie twojego psa i doradzi, co jest dla niego najbardziej odpowiednie.

Jak powinna wyglądać dieta ciężarnych i karmiących suk? Dlaczego nie powinni dodawać wapnia do swojej paszy?

Ciąża trwa średnio 63 dni. W pierwszej połowie ciąży (tj. W pierwszych 5 tygodniach) możemy karmić granulki (gotowane jedzenie, BARF), do których jest przyzwyczajona samica, w drugiej połowie ciąży korzystne jest przejście na granulki przeznaczone specjalnie dla kobiet w ciąży i karmiących (lub dla szczeniąt), które mają wyższą wartość energetyczną i wyższą zawartość składników odżywczych. Kobiety w ciąży są karmione dwa razy dziennie, w ostatnim tygodniu ciąży i częściej. Wskazane jest zmniejszenie zużycia składników odżywczych i energii w ostatnim tygodniu ciąży, a także zmniejszenie wapnia i fosforu. Szczególnie przedawkowanie wapnia podczas ciąży może powodować poważne problemy zdrowotne u kobiet, takie jak rzucawka poporodowa (odwapnienie), które mogą zakończyć się śmiercią kobiety. Maksymalny przyrost masy nie powinien przekraczać 15-22%.

Suka w okresie laktacji ma większe zapotrzebowanie na składniki odżywcze i energię niż w czasie ciąży. Pasze muszą być smaczne, dobrze przyswajalne i skoncentrowane. Dzienna dawka jest podzielona na 3-5 częściowych porcji, gdy pierwszy tydzień po urodzeniu otrzymuje 1,5-krotną dawkę podtrzymującą u kobiet niebędących w ciąży, drugi tydzień 2 razy, trzeci tydzień czwarty do 3 razy. Już za 3-4 tygodnie, kiedy nastąpi szczyt laktacji, istnieje wysokie ryzyko rozwoju rzucawki poporodowej, dlatego w dawce powinno być wystarczającej ilości wapnia - tj. Ca: P 1,7: 1. Od czwartego tygodnia stopniowo karmienie suczki maleje i lepiej karmić ją osobno od szczeniąt. Szczenięta zaczynają karmić 3-4 tygodnie. W okresie od 4 do 8 tygodni wskazane jest ciągłe zmniejszanie dawki karmienia samicy, a dzień przed odsadzeniem w ogóle dawać tylko wodę. Po odsadzeniu samica powróci do pierwotnej dawki konserwującej. Równie ważne jest to, że kobieta ma stały dostęp do wody, nawet w nocy, szczególnie w okresie laktacji!

Profesjonalna współpraca: MVDr. Markéta Valešová

Źródła:

Kateřina Novosádová, BARF, Karmienie psa naturalną żywnością, Ogrodzenie, 2011

MVDr. Jana Kočová. Wyżeł weimarski, historia - hodowla - szkolenie, Mladá fronta, 2016

Vladimír Škrdlík i Michal Císařovský, Jak karmić psa i kota, Canis, 1994