Terier irlandzki

Historia :

Rasa została wyhodowana w XVIII wieku w Irlandii. Jego przodkami byli Irish Terrier Wheat i Black-Fired Terrier. Pierwszy standard rasy został wydany w 1878 roku. Jeśli zagłębimy się w historię, okaże się, że terier irlandzki istniał na długo przed XVIII wieku, ale w niestabilnej formie. Jest wspomniany na przykład w starych średniowiecznych rękopisach irlandzkich. Anglicy nazywają również tę rasę „odważnym diabłem” - co oznacza „odważny diabeł”. Początkowo ten rodzaj teriera był używany głównie do kontrolowania uszkodzeń i oglądania. Odpowiadała mu jego ostrość i nieustraszoność. Wspominamy również o terierach irlandzkich, którzy wypasali stada - jego wykorzystanie było rzeczywiście zróżnicowane.

Charakter i zastosowanie :

Chociaż terier irlandzki nie jest już używany do kontroli szkód, często możemy go zobaczyć podczas pracy w lesie lub jako towarzysz. Czasami widzimy go w policji lub jako psa ratunkowego. Jego charakter to zazwyczaj terier. Dobrze dogaduje się z dziećmi i jest związany z rodziną. Jest odważny i odważny, radosny i aktywny.

Wygląd :

Pies musi się z tym pogodzić 45 cm , suka trochę mniej. Waga się porusza 12 kg . Warstwa zewnętrzna jest bardzo twarda, a podkład jest bardziej miękki. Płaszcz daje zepsute wrażenie. Kolor jest zardzewiały, od pszeniczno-żółtego do jaskrawoczerwonego. Jego klatka piersiowa jest głęboka. Ogólnie rzecz biorąc, pies ma silne, silne wrażenie. Uszy są w kształcie litery V - odchylone do przodu. Włosy na uszach mogą być ciemniejsze. Oczy są ciemnego koloru z przyjaznym wyrazem.

Opieka :

Ponieważ pierwotnie jest to pies pracujący, nie jest dobrze pozwolić mu po prostu bezczynnie. Dobrze jest wziąć go na spacery lub zaangażować w inne czynności. Włosy od czasu do czasu dobrze rozczesują metalowy grzebień. Jeśli chodzi o psy wystawowe, sierść jest nieco bardziej wymagająca. Edukacja musi być konsekwentna. Nadaje się również do mieszkania w mieście.