Uszy

Ten artykuł jest tłumaczony przez Google Translator. Pracujemy nad jego ręcznym tłumaczeniem. Dziękujemy za wyrozumiałość.

Czy potrafisz sobie wyobrazić psa bez uszu? Prawdopodobnie trudne. Uszy są prawdziwą ozdobą, która dopełnia piękny wygląd psa. Uszy można podzielić według kształtu, wielkości i położenia. Oczywiście wszystko to musi anatomicznie odpowiadać małżowinowi usznemu.

Wyróżniamy kilka rodzajów psich uszu - mała klapa (foksterier), wysoko osadzony trójkątny (góra Berneńska), trójkątny spiczasty i skierowany do przodu (owczarek niemiecki), drobne uszy złożone do tyłu w kształcie płatka róży (hiszpański galgo), duże, nisko osadzone i zwisające (cocker spaniel), długie, miękkie, wiszące uszy (basset hound).

U niektórych psów dokowanie uszu - w Czechach dokowanie jest zabronione. Dość często ludzie mylą naturalnie wyprostowane ucho z uchem po dokowaniu (otektomii).

Mniej więcej przewrócone ucho powstało pod wpływem udomowienia. Wyróżniamy końcówkę (Fox Terrier), półzłożoną (Owczarek niemiecki), zwisającą (wskaźnik włoski).

Mimo to możemy rozróżnić uszy według statusu - niezależnie od tego, czy ucho znajduje się poniżej poziomu oczu, czy od naprężenia chrząstki u nasady małżowiny usznej.

U psów, ogólnie od roku życia, jakość i wady ucha są trwałe. Uszy psa muszą zostać wyczyszczone. Jest czyszczony klasyczną ściereczką (wacikiem) dla ludzi, ale nie można zejść zbyt głęboko, aby uszkodzić słuch psa.

Tekst Veronika Hůlová