Zespół Cushinga

Choroba ta zwykle występuje u starszych psów, częściej u małych ras. Główne objawy choroby przypominają normalne starzenie się, które może czasami powodować problemy z diagnozą.

Zespół Cushinga rozwija się u osób z nadprodukcją kortyzolu. Hormon ten jest wytwarzany w nadnerczach i pomaga regulować metabolizm białek, węglowodanów i tłuszczów. Jest uwalniany do krążenia podczas stresu i przygotowuje ciało do walki lub ucieczki. Jego produkcja i uwalnianie są kontrolowane przez hormon ACTH, który powstaje w przysadce mózgowej. U zdrowych zwierząt stężenie kortyzolu w osoczu zmienia się znacznie w zależności od zmian zapotrzebowania organizmu. Podczas podniecenia lub choroby nadnercza zwykle zwiększają produkcję kortyzolu, a po ustąpieniu stresu jego stężenie wraca do normy. U psów z zespołem Cushinga średni poziom kortyzolu jest znacznie wyższy w długim okresie, co ma szkodliwy wpływ na funkcjonowanie wielu narządów i metabolizm. Zespół Cushinga zwykle wynika z guza przysadki (około 85%) lub nadnerczy (około 15%). Guzy te są zwykle łagodne, ale działają w celu zwiększenia uwalniania kortyzolu.

Jakie są objawy choroby?

Najbardziej zauważalne objawy to wypadanie włosów, zwiotczenie żołądka, choroby skóry, zmiany zachowania, częste oddawanie moczu i prawdopodobnie nietrzymanie moczu, zwiększone spożycie płynów i większy apetyt. Ponadto można dodać letarg, duszność, słabe mięśnie i cienką skórę. Dla każdego psa choroba może objawiać się inaczej i niekoniecznie wywołuje wszystkie wymienione objawy. Diagnoza nie zawsze jest łatwa, więc pies musi przejść specjalne badanie krwi lub. moczu.

Leczenie

Zespół Cushinga nie może być leczony, ale jego objawy można dobrze kontrolować za pomocą leków (Vetoryl), które zawierają substancję chemiczną, która blokuje produkcję kortyzolu. Stosowanie leków we właściwej dawce, ustalonej przez weterynarza, poprawia jakość życia psa w perspektywie długoterminowej. Dzięki lekowi niektóre nieprzyjemne objawy choroby, takie jak częste oddawanie moczu, pragnienie, zwiększone spożycie pokarmu i letarg, ustępują dość szybko (w ciągu kilku tygodni). Zmiany skórne i bezwłose plamy są korygowane stopniowo w ciągu 3-6 miesięcy. Ważne jest monitorowanie leczenia podczas regularnych kontroli weterynaryjnych.