Zewnętrzne pasożyty psów

Ten artykuł jest tłumaczony przez Google Translator. Pracujemy nad jego ręcznym tłumaczeniem. Dziękujemy za wyrozumiałość.

Nieprzyjemni przewodnicy psa to nie tylko wewnętrzne, ale także zewnętrzne pasożyty. Nie tylko pies martwi się bieganiem we włosach, swędzeniem i ssaniem krwi, ale często są to pchły i wszy śródmiąższowe tasiemce, które następnie przenoszą się na psa. Kleszcze przenoszą wirusy i bakterie, które mogą zarazić psa. Dlatego konieczne jest regularne i staranne sprawdzanie sierści psa, a pierwsze oznaki pasożytów zewnętrznych przeprowadzane są nie tylko dezynfekcją zwierząt, ale w większości przypadków dokładne środowisko oczyszczania, w którym przebywa pies, w przeciwnym razie niektóre pasożyty się nie pozbędą. Odpowiednie środki leczenia, ochrony i oczyszczania środowiska doradzą lekarzowi weterynarii. Będą również zalecać produkty zapobiegawcze, aby zapobiec lub poważnie ograniczyć atak zwierzęcia przez zewnętrzne pasożyty. Oto niektóre z najczęstszych pasożytów psów:

Pchła dla psów ma czerwono-brązowy kolor, skacze w odległości do 1,5 m. W przypadku silnego ataku na psa lub czasami psie pchły nie gardzą człowiekiem ani innym żywicielem. Pchły składają jaja w pęknięciach w podłodze, między deskami kojców, pęknięciami w szopie i tapicerką krzeseł i łóżek dla psów. W ciągu 5–12 dni wykluwają się larwy żyjące poza żywicielem i żywiące się organicznymi cząsteczkami pyłu. W tym samym czasie, jeśli się spotkają, zjadają również jaja tasiemca psa. Po 9–11 dniach poczwarki przeżywają przez 11–20 dni, a następnie wykluwają się z nich pchły, które natychmiast szukają żywiciela. Żywi się tylko swoją krwią - zarówno męskimi, jak i żeńskimi pchłami. Dorośli żyją 3-5 miesięcy. Dlatego nie wystarczy pozbyć się pcheł tylko na psie, ale przede wszystkim legowisko odblešit i wszystkie miejsca, w których występuje pies, ponieważ są jaja i larwy, dorośli na psie są tylko wierzchołkiem góry lodowej, większość populacji pcheł mieszka w otoczeniu w postaci jaj. larwy.

Psy zadrapania i ugryzienia mogą powodować drobne obrażenia skóry, które są wtórnie zakażone bakteriami, mogą jeść podczas drażnienia zarażonych włosami tasiemców pcheł, a coraz częściej u psów występuje także alergia na ukąszenia pcheł. Oprócz tasiemców pchły powodują niedokrwistość u poważnie zaatakowanych osób, a także przenoszą niektóre choroby bakteryjne. Jeśli pies zostanie zbadany, pchły nie zawsze przyciągają wzrok, ale obecność pcheł we włosach jest jednak widoczna (przypomina kształtem i kolorem ziarna maku), a także ślad ugryzień pcheł. Oprócz pcheł psów czasami nepohrdnou pies i pchły ludzkie, jeż i kot. Są energiczne, mniejsze i czarne.
Jeśli polerujesz psa, najpierw potraktuj szamponem lub proszkiem, a następnie zastosuj długo działające przeciwpasożytnicze (pipeta, spray). Jednocześnie zabierz środowisko. Umyj pióro i szopę gorącą wodą i spryskaj Arpalit lub Biokill itp. Umyj koce i łóżka w gorącej wodzie. Spryskaj połączenia i pęknięcia w podłodze i ścianach szopy. Zwracaj uwagę na zapobieganie, sprawdzaj sierść zwierzęcia i zapobiegawczo stosuj długo działające środki przeciwpasożytnicze, których skuteczność musisz sam obserwować na swoim zwierzęciu, niestety jest to bardzo indywidualne.

Wesz dla psów - inaczej niż wszy i pchły nie są zbyt ruchliwe, s Kiedy futro jest podciągnięte, widać wszy, które nie próbują uciekać jak wszy ani nie podskakiwać jak pchła. Kiedy pies jest ciężko zaatakowany, wszy pozostają wszędzie. W przeciwnym razie wolą głowę, szczególnie kufę, blisko warg, oczu i uszu. Występują również dość często na dolnej części szyi, klatki piersiowej i klatki piersiowej. Na każdym włosie wszy wbijają gnidy, które w przeciwieństwie do łupieżu dość mocno trzymają. Na szczęście wszy są mniej powszechne niż pchły i nie są przenoszone na ludzi. Pies jest zarażony tylko przez bezpośredni kontakt z kiepskim innym psem lub podczas używania obcych grzebieni i szczotek. Procedura wabienia jest podobna do psa odblešovani.

Vš pies pies - ssie krew psa tylko sporadycznie, w przeciwnym razie żywi się sebum i górnymi warstwami zrogowaciałej skóry. Wszystkie wszy przyczepiają gnidy do włosów tak samo jak wszy. Mogą być pośrednimi gospodarzami tasiemców, a także pcheł. Do leczenia wszy stosuje się podobne środki, jak w przypadku wszy i pcheł. Po odsiarczeniu konieczne jest również odrobaczenie psa.

Jesienny pająk (aksamit) - jego larwy są przyczyną zakrzepicy. Pozostają na powierzchni skóry, aw przypadku silnego ataku możemy obserwować psa na pomarańczowych kropkach, najczęściej w okolicach oczu, uszu, warg, odbytu, pod ogonem i między palcami stóp. Powodują silne swędzenie u psa.

Książka psa lub kota jest przyczyną świerzbu u psa. Psia skóra może przejść na ludzi. Kobiety żyją pod skórą, gdzie wiercą korytarze i składają tam jaja. U psa choroba początkowo objawia się w słabo pokrytych obszarach, takich jak uszy, brzuch, uda wewnętrzne, a następnie rozprzestrzenia się na inne obszary skóry. Świerzb powoduje uporczywe swędzenie, pies drapie dotknięte obszary, a skóra łuszczy się z nich na łuskach. Dotknięte zwierzę należy oddzielić od innych, leczyć w miejscu, w którym wystąpiło, przedmioty, których użył, a także pies, aby nosić ochronne rękawice gumowe.

Drapieżnik - wywoływana przez niego choroba nazywana jest cheyletielozą lub drapieżnikami, wśród hodowców bywa też popularnie nazywana łupieżem chodzącym. Jednak zwiększony łupież nie oznacza automatycznie, że jest drapieżnikiem a. Potwierdzenie choroby nie jest trudne, pasożyta można łatwo zobaczyć pod mikroskopem. Choroba ta dotarła do naszych gospodarstw około dwadzieścia lat temu, aw ostatnich latach jej częstość rośnie. Jaja drapieżnika są luźno przyklejone do włosów zarażonego osobnika. Drapieżnik żyje na skórze swojego żywiciela. Przebija skórę i żeruje na wilgoci tkanek, powodując silne swędzenie u psa. Początkowo występuje na głowie zaatakowanego psa, szczególnie wokół oczu, na czubku głowy i wokół uszu. Po rozłożeniu futra zobaczysz białawą, łuszczącą się skórę. Stopniowo drapieżnik rozprzestrzenia się po całym żywicielu. Skóra reaguje ze zwiększonym łupieżem, a dotknięty nim pies wydaje się być pokryty mąką. W silnym ataku na ciało psa tworzy warstwę łusek, a pies wygląda, jakby był owinięty skórką.
Należy wziąć pod uwagę, że drapieżnik jest bardzo odpornym pasożytem i leczenie należy powtórzyć. Jedna kąpiel nie niszczy drapieżnego ptaka. Obszar podwójnego składania na zewnątrz małżowiny usznej jest bardzo popularnym miejscem, w którym ptaki drapieżne trzymają się przez długi czas. Środowisko i środki hodowlane, takie jak grzebienie i szczotki, muszą zostać zdezynfekowane. Obszar ten jest dobrze chroniony na ciele psa i to tutaj drapieżniki mogą przetrwać przez długi czas.
Dravčík może powodować problemy dla psów, ale może również powodować problemy u ludzi Chociaż człowiek nie przeżywa długo i nie jest w stanie się rozmnażać, ale powoduje zaczerwienienie skóry, powodując swędzenie. W momencie wyleczenia psa problemy skórne znikają nawet u jego właścicieli.

Canine Poodle - powoduje trudnikosti lub nużycę, wcześniej zwaną także piekącym czerwienią i lokalizuje się w mieszkach włosowych. Demodex powoduje zapalenie mieszków włosowych i gruczołów łojowych. Przeniesienie następuje we wczesnym wieku poprzez kontakt szczeniąt z matką podczas ssania mleka. Choroba na ogół ma postać łuszczącej się lub pryszczowej. W łuszczącej się formie są charakterystyczne objaw niewielkiego, różnego rozmiaru z przerzedzonymi włosami na skórze głowy (wokół oczu, czoła, warg, nosa) lub innych obszarach ciała. Przerzedzenie włosów może być zwiększone do momentu powstania owłosionych obszarów z szarawą do czerwonawej skóry. W przypadku krostowatej postaci w miejscu drapania można zaobserwować dobrze wyczuwalne guzki, które często ropieją, puchną i pękają. Następnie można znaleźć strupy zaschniętej krwi i ropy w dotkniętych obszarach, a zlokalizowana postać występuje głównie u szczeniąt z tyłu nosa, na czole i wokół oczu. Dotknięte zmiany są nagie, czerwone i występuje zwiększone tworzenie się kamienia. Uogólniona (ogólna) postać choroby może wystąpić w każdym wieku i dowolnym miejscu na ciele. Nieleczona uogólniona nużyca często zmienia się w ciężkie zapalenie żołądka. Różne substancje w postaci szamponów (kąpieli) stosuje się w leczeniu nużycy, które powtarza się w odstępach od kilku dni do dwóch tygodni, aż objawy ustąpią.

Kleszcz - w naszych warunkach kleszcze występują wszędzie i są nieprzyjemnym przewodnikiem dla psa od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Ugryzione kleszcze należy usunąć, obracając tak szybko, jak to możliwe, aby długotrwała ślina kleszcza nie wykluczała rany. Rana po usunięciu powinna być zdezynfekowana jodem. Kleszcze w silnym ataku powodują znaczną utratę krwi, a wraz z uwolnieniem śliny mogą dostać się od zainfekowanych kleszczy do organizmu gospodarza i wirusów, bakterii, pierwotniaków. Najważniejszą chorobą otrzymaną w ten sposób od kleszczy jest borelioza i kleszczowe zapalenie mózgu, a ostatnio także babeszjoza. Przeciw boreliozie można teraz szczepić psy, weterynarze zalecają szczepienie czeską serovary od Bioveta, które są przygotowane specjalnie przeciwko szczepom bakterii występującym w naszym kraju.
U dotkniętego psa możemy, ale także nie obserwować różowo-czerwonej plamy z centralnym widokiem na ugryzienie, które porusza się i swędzi psa, ale głównie we włosach nie zwraca uwagi. Pies staje się coraz bardziej zmęczony, nie chce się bawić ani spacerować, może mieć nieco podwyższoną temperaturę, co później wiąże się z osłabieniem i porażeniem nerwów. Jednak jakakolwiek manifestacja może być nieobecna, a jeśli choroba przejdzie do trzeciego etapu, psa nie można już uratować. Dlatego konieczne jest wizytę u weterynarza, gdy tylko badanie krwi wykryje obecność borrelii i pies zastosuje skuteczne antybiotyki.

Kloš - ludowe przydomowe latające kleszcze - ssie krwawe konie (koń klošský), owce (klošský sheep), jelenie, sarny, muflony (kloš jelenie), a często zdarza się, że leci do psa i człowieka, uwikłany w włosy lub włosy, łaskocze i swędzi, a jeśli przebije skórę, gryzie i wysysa krew.

Tekst Dany Bočková