Kot brytyjski

Historia
Korzenie brytyjskiej rasy kotów sięgają XIX wieku. Brytyjczycy rozpoczęli tworzenie standardu rasy, który opisywał krótkowłosego kota masywnego typu perskiego, aby hodować z ich kotów domowych rasę narodową. Wybrali pulchne, nieporęczne koty domowe z grubym pluszowym futrem. Często krzyżuje się je z kotami perskimi, aby uzyskać lepszą strukturę ciała, a następnie różnorodność kolorów. Ważna dla hodowli była głębia i odcień sierści oraz kolor oczu. Początkowo brytyjski kot był hodowany tylko z niebieskim kolorem sierści, który był bardzo poszukiwany i do dziś jest taki.
Do 1976 r. W Wielkiej Brytanii każdy kot domowy, który został brytyjskim kotem krótkowłosym, musiał jedynie spełniać ustalony standard rasy. W 1981 r. Koty brytyjskie zostały oddzielone od kotów europejskich i opracowano odrębny standard rasy.

Obecny
Obecnie brytyjski kot jest jedną z najpopularniejszych ras na świecie, z wyjątkiem być może Stanów Zjednoczonych. W Czechach każdego roku ich liczba stale rośnie, a księga stad rejestruje wiele potomstwa. Kot brytyjski przewyższył nawet przodków w postaci kotów perskich i zajmuje pierwsze miejsce wśród odchowanych osobników w ciągu jednego roku.

Standard
Kot brytyjski jest średni do dużego. Waży około 4 do 9 kilogramów. Najpiękniejszy jest po trzecim roku życia, do tego czasu wciąż rośnie i rośnie.
Głowa brytyjskiego krótkowłosego powinna być okrągła, masywna, z szeroką czaszką osadzoną na krótkiej, mocnej i muskularnej szyi. Nos jest krótki, prosty i szeroki, z lekkim zwiotczeniem. Nie może to być jazda autostopem, jak ma to miejsce w przypadku kotów perskich. Podbródek jest silny. Dorosłe samce charakteryzują się masywnymi „męskimi twarzami” i ogólnie są znacznie większe niż koty. Małe uszy są zaokrąglone na końcu i rozstawione daleko od siebie. Oczy są duże i okrągłe, szeroko otwarte, daleko od siebie, z kolorem zależnym od koloru sierści - niebieskie koty mają pomarańczowe oczy, colorpointi niebieski, srebrny jest zielony. Krótkie i mocne kończyny z mocnymi, okrągłymi łapami noszą duże, dobrze umięśnione ciało. Ta postać jest określana jako „hobby”.
Kot brytyjski ma krótką grubą, pluszową sierść z bogatym podszerstkiem. Włosy nazywane są chrupiącymi, a nie blisko ciała. Jest tak dobry, że kot nie ma nic przeciwko zimie i każdej niesprzyjającej pogodzie. Ogon jest krótki i gruby z zaokrągloną końcówką. Kot ogólnie działa na podzbiór.

Natura
Brytyjski kot uwielbia spokój. To prawdziwa angielska dama. Ma zrównoważoną i miłą naturę. Jest mądra, tolerancyjna, przyjazna, łagodna i przytulna, ale nie niegrzeczna. Zachowuje swój charakter i dystans, jest zarezerwowany. Jeśli się z czymś nie zgadza i czegoś nie lubi, jest to dla niej oczywiste. Każda zmiana musi być przyzwyczajona do tego powoli, zwłaszcza gdy jest starsza. Kocha swoich ludzi i lubi ich oglądać. Często można go znaleźć w łazience, obserwując bieżącą wodę.
Ten potężny kot jest mniej aktywny i nie wykazuje zbytniej obecności w mieszkaniu. Jest to zatem idealne zwierzę domowe. Jednak jako kotek jest bardzo zabawny i bardziej aktywny. Lubi spać w ciągu dnia, ale gdy tylko klawisze grzechotają z radości, wita cię wszędzie. Jednak ze swej natury nie wymaga się szczególnej uwagi. Odwiedziny z daleka.
Te koty najprawdopodobniej nie machają zasłonami, są szczęśliwszym krajem, ale lubią biegać prawidłowo, szczególnie wieczorem. Im stają się starsi, tym bardziej stają się cichymi i dyskretnymi zwierzętami domowymi.
Bardzo dobrze dogaduje się z dziećmi, ale warunkiem jest dobra socjalizacja kotka od najmłodszych lat. Dobrze toleruje u innych zwierząt.

Care
Futro kota brytyjskiego krótkowłosego wymaga minimalnej pielęgnacji. Wystarczy szczotkować go raz w tygodniu, częściej czesając tylko w czasie linienia. Kąpiel nie jest konieczna, ale jest możliwa w przypadku bardzo brudnych włosów. Podczas kąpieli używamy szamponu specjalnie dla kotów i dobrze myjemy go z włosów. Czasami musisz wyczyścić uszy i przyciąć pazury. Podczas obcinania gwoździ zwracamy uwagę na różowe łóżko, które jest dobrze widoczne w świetle, jeśli wcinanie się w to byłoby bolesne dla kota. Jeśli się boisz, pozwól weterynarzowi odciąć pazury.
Karmimy suchą karmą najlepszej jakości. Nie trzeba eksperymentować, brytyjski kot lubi swoje jedzenie.

Zdrowie
Kot brytyjski to długowieczna rasa, która przetrwa nawet ponad 15 lat. Istnieją jednak choroby, które skracają życie tych kotów. Gdy człowiek rozmnaża się i brakuje mu naturalnej selekcji, koty przenoszą w swoich genach choroby dziedziczne.
Oczywiście moralnym obowiązkiem każdego hodowcy jest unikanie tych chorób w rasie, dlatego koty są badane pod kątem tych śmiertelnych chorób. Podstawowymi testami, które powinien przejść każdy kot hodowlany, są testy na FIV - wirus niedoboru odporności kotów, podobny do ludzkiego wirusa HIV, a także białaczkę FeLV.
Innymi podstępnymi chorobami, które dotykają brytyjskie koty, są HCM i PKD, ale ich testy są dopiero w naszych pierwszych dniach. Są to choroby uwarunkowane genetycznie, a tylko brytyjskie koty należą do grupy ryzyka. Istnieją testy DNA na PKD, chorobę nerek nerek. W przypadku HCM, kardiomiopatii przerostowej - choroby serca, testy DNA dla brytyjskich kotów nie są przetwarzane, więc nie ma innego wyboru, jak je testować co roku w formie badania echokardiograficznego u wyspecjalizowanych weterynarzy. W ten sposób, aby wykryć chore osoby przed tym trudnym do zdiagnozowania, choroba dziedziczna rozprzestrzeni się na hodowlę. Z czasem ma zostać utworzona baza danych, w której będzie można znaleźć testowane koty i inne informacje.

Kolory sierści brytyjskich kotów
FIFe rozpoznaje teraz ponad dwieście odmian kolorystycznych brytyjskich kotów. Najbardziej niewątpliwie jest ulubionym niebieskim kolorem.
Monochromatyczny
Do tej grupy należą brytyjskie koty w kolorze czarnym, niebieskim, czekoladowym, liliowym, białym, kremowym i czerwonym. Wszystkie te kolory sierści uzupełniają piękne pomarańczowe oczy, które muszą mieć jednolity kolor. Tylko białka mogą wydawać się niebieskie oczy, czasami jedno oko jest niebieskie, a drugie pomarańczowe.
Želvovinové
Jeśli kot jest monochromatyczny, powinien mieć kremowy lub czerwony kolor w pasmach, kolory nakładają się. Jeśli kot ma dodatkowo białe plamy, wymagane są kremowe lub czerwone plamki w płaszczu, które nie przechodzą w kolor podstawowy. Szylkretą mogą być tylko koty.
Z białymi plamami
Biel może być różnie rozłożona ilościowo w płaszczu. Dwukolory mają biały kolor, maksymalnie do 1/3 powierzchni włosów i powinny być skierowane w twarz V. Arlekin jest określany jako kot z więcej niż 1/3 białego futra, van jest kotem z kilkoma plamkami na głowie i kolorowym ogonem.
Kresbowe
Rysunki na futrze są następujące: tygrys - makrela, nakrapiany - nakrapiany i marmurkowaty - nakrapiany. Rysunki pojawiają się w podstawowych jednolitych kolorach i powinny być tak wyraźne, jak to możliwe.
Srebrzysty
Należą do nich dym, muszla, cieniowane kolory. Bardzo ciekawe kolory powstają, gdy srebrzyste kolory zostaną połączone z rysunkiem. Potem mówimy o tak zwanych kotach „whisky”.
Punkt koloru
Brytyjczycy też mają akronim. Niebieskoocy zaczynają odnosić wielkie sukcesy. Kocięta rodzą się białe, a później kolorują głowy, łapy i ogon. Mogą być z rysunkami, pełnokolorowymi i białymi plamami.
Koty o różnych oczach nie mogą krzyżować się. Dlatego nie można krzyżować kotów zielonookich z pomarańczowymi.

Brytyjski długowłosy
Czasami w miocie brytyjskim pojawiają się długowłose psy, chociaż oboje rodzice byli krótkowłose. Wynika to z genów z wcześniejszego skrzyżowania z kotami perskimi. Pojawiają się zwłaszcza w liniach holenderskich. Te długowłose kocięta nie mogą być również wykorzystywane do hodowli krótkowłosego brytyjskiego, ale rodowód zostanie przekazany każdemu kotku przez rodziców z rodowodem. Mogą wystawiać się, ale nie jako brytyjski kot krótkowłosy. W organizacji felinologicznej brytyjski kot długowłosy FIFe nadal nie jest rasą uznaną, dlatego też na czeskich wystawach spotkasz się z odmianą długowłosą pod nazwą XLH - nierozpoznana rasa długowłosa. W ramach FIFe można oceniać tylko, ale hodowla nie. Podczas gdy w innych światowych stowarzyszeniach TICA i CFA ich rodowód jest zachowany i opisany jest standard. Te koty są również nazywane nizinnymi, góralskimi lub britannica.

Tekst: Pavla Simackova
Stacja hodowli kotów brytyjskich krótkowłosych Noblesse Charm, CZ
www.noblessecharm.xf.cz

Zdjęcie: Pavla Simackova, Vilma Madrova
Monika Simickova , www.simickova.cz