Trochę anatomii

Koty mają ciało przystosowane do tego, by być najlepiej przygotowanym do przeżycia bestii i polowania. Ich ciało jest elastyczne, kręgi kręgosłupa łączą mięśnie (u mężczyzn dominują więzadła), co daje im dużą elastyczność.

W przeciwieństwie do psa, w półmroku widzimy ogromne różnice między poszczególnymi rasami pod względem wyglądu i wielkości, koty nigdy nie były hodowane do takich anatomicznych ekstremów.

Stawy barkowe pozwalają na obracanie się przednich nóg w różnych kierunkach. Ponadto brak obojczyków zwiększa elastyczność ciała, ułatwiając rozciąganie przez wąskie szczeliny…

Ponadto kot ma dobrze rozwinięte części mózgu, które kontrolują zmysły ważne dla zręcznego łowcy polującego na zdobycz. Jelita są znacznie bardziej wyspecjalizowane niż pies, a ich układ trawienny jest przystosowany do czysto mięsistego jedzenia. Ponadto jelita kotów są znacznie krótsze niż u psów. Interesujące jest jednak to, że jelita kotów domowych są nieco dłuższe niż jelita dzikich kotów. Prawdopodobnym powodem jest to, że nauczyliśmy koty domowe bardziej zróżnicowanej, ale mniej mięsistej diety.

W młodości koty mają 24 zęby mleczne, w wieku dorosłym 30 zębów stałych, 16 w górnej i 14 w dolnej szczęce. Kły są ostre i gryzą penetrują zdobycz, wyspecjalizowane hity, stołki z ostrymi krawędziami, kroją mięso. Aby uzyskać mocne ugryzienie, kot ma krótkie i mocne szczęki, których dno jest zdominowane przez silne mięśnie, które są zaciśnięte na wzmocnionych, celowo umieszczonych „listwach” na czaszce. Czaszka wyróżnia się także innymi przydatnymi funkcjami, takimi jak duże wybrzuszenia bębna, które zwiększają czułość słuchu.

Źródło: David Taylor: The Great Book of Cats, Gemini 1992