Zmysł orientacyjny

Czy wiesz, że koty postrzegają świat zewnętrzny nie tylko oczami, ale także tworzą schemat akustyczny? Zapamiętują sygnały dźwiękowe, tworząc specyficzny „obraz dźwiękowy” otaczającego ich środowiska.

Te sygnały akustyczne obejmują, na przykład, szczekanie psa z sąsiedztwa, pianie kogutów, dzwonienie dzwonków, muskanie sąsiedniego strumienia itp. Wszystkie charakterystyczne sygnały z własnego terytorium wynikają z unikalnego słyszenia kota dokładnie zarejestrowanego na odległość, siłę i kąt uderzenia. Cały ten kot pamięta. To tworzy akustyczno-optyczny obraz przestrzeni życiowej, który nie jest identyczny z żadnym innym.

Zawsze czujny

Koty słyszą dźwięki prawie 24 godziny na dobę. Jeśli będziesz je obserwować przez chwilę, przekonasz się, że gdy tylko usłyszysz jakiś hałas, rozjaśni się, a uszy natychmiast odwrócą się w tym kierunku. Ponieważ znacznie łatwiej jest im wykryć źródło dźwięku w pozycji stojącej niż w ruchu, często unieruchamiają się i słuchają uważnie. Dla kotów koszmar jest bardzo ważny. Różni się od ludzkiego słuchu przede wszystkim postrzeganiem tonów o wyższej częstotliwości, których nie można usłyszeć. Koty mają godną podziwu funkcjonalną górną granicę słyszalności wynoszącą 60 kHz, która jest znacznie większa niż funkcjonalna górna granica dla psów (15-20 kHz), dzięki czemu mogą rejestrować bardzo wysoki piskliwy dźwięk wydawany przez gryzonie (20-50 kHz). Mogą również rozpoznawać znane tony na stosunkowo dużych odległościach. Dlatego orientują się na swoim terytorium nie tylko oczami, ale także uszami. Szukają szczególnie mocnego dźwięku i podążają za nim, dopóki nie dotrą tam, gdzie chcą.

Nowe środowisko

Bądź bardzo ostrożny, jeśli przeprowadziłeś się lub przyprowadziłeś nowego kota lub zabrałeś go po raz pierwszy na wakacje w domku. Kot w nowym otoczeniu powinien przebywać co najmniej 14 dni w domu lub mieszkaniu. Kiedy przyzwyczai się do odkrywania i rozpoznawania go jako swojego nowego domu, możesz spróbować powoli wyjść z domu. Najlepiej zachować kontrolę.